Etienne Elias, pseudoniem van Etienne Michiels was een Vlaamse kunstschilder. Hij kreeg zijn academische opleiding aan de Koninklijke Academie van Gent.
Zijn kunststijl was zeer verscheiden en nam in de loop van zijn leven verschillende wendingen aan. In 1962 kreeg hij reeds een eervolle vermelding bij de uitreiking van de Europaprijs van stad Oostende en de ene tentoonstelling volgde op de andere, met vanaf 1967 een doorbraak naar Nederland. Hij verwierf in die periode vooral faam als kunstenaar van de Nieuwe Figuratie. Hij maakte in 1965, samen met Roger Raveel, Raoul De Keyser en Reinier Lucassen, de opmerkelijke kelderdecoratie in het kasteel van Beervelde.
In 1968 huwt Elias met Eliane Kalter die regelmatig zal figureren als inspiratiebron. Het zijn bijzonder gelukkige jaren waarin heel wat schilderijen ontstaan die de woorden “Happy†of “Love†bevatten. Zijn huwelijk loopt echter spaak en in 1977 ontstaat een stijlbreuk in zijn werk.
Een tweede vrouw, Titane Vandermeulen, verschijnt in zijn leven en dit inspireert hem voor een reeks schilderijen.
In 1985 wijkt hij uit naar Amsterdam om, volgens hemzelf, een rijker cultureel bestaan op te zoeken in de nabijheid van zijn artistieke vrienden als Lucassen.
In 1989 is hij terug in Oostende waar hij leraar wordt aan de Stedelijke Kunstacademie.
In de daarop volgende jaren wordt zijn stijl steeds ruwer. De schilderijen blijven figuratief maar hier en daar zien we sterk abstraherende kleurpartijen en tekens.
In 2005 kreeg hij een retrospecieve tentoonstelling in het PMMK te Oostende. Hiermee werd hij erkend als een van de groten in de hedendaagse Belgische schilderkunst. Etienne Elias overleed twee jaar later op 71-jarige leeftijd aan een slepende ziekte.
